Het gesprek waarin ouders aankondigen dat ze uit elkaar gaan is voor kinderen een belangrijk moment. Tijdens de begeleiding van kinderen geven ze duidelijk aan dat ze zich dit moment heel goed kunnen herinneren.
Van groot belang is dus om dit gesprek samen goed voor te bereiden en het liefst SAMEN, als ouders te doen.
Jullie gaan uit elkaar als partners, maar blijven samen ouders.
Een paar adviezen voor HET GESPREK:
Kunnen jullie een antwoord geven op zomaar een aantal vragen?
- Wie gaat waar wonen?
- Gebeurt dat al meteen of hebben jullie een andere (tussen)oplossing?
- Moet je kind(eren) naar een andere school?
- Hoe gaat de omgangsregeling?
- Houden jullie je vaste oppas?
- Wat gebeurt er met jullie huisdieren?
- Wie informeert de school?
- Wie vertelt het aan de ouders van vrienden?
...en wat nog meer van belang is rondom het leven van jullie kind(eren).
Stel jezelf de vraag:
Als ons kind het scheidingsverhaal aan een vriend of vriendin vertelt, wat vertelt hij/zij dan?
Schrijf dit samen of ieder voor zich op en laat het eventueel aan iemand lezen die je vertrouwt en vraag om eerlijke feedback.
Je kunt ook voor meer tips kijken op de website van KIES
www.kiesvoorhetkind.nl
Het is voor een kind best lastig om zijn/haar gevoelens onder woorden te brengen.
Ga maar eens na hoe je dat zelf doet en bij wie.
Soms is er voor kinderen iemand in de buurt of is er een familielid, waarbij ze zich vertrouwd en veilig voelen. Wellicht kan diegene iets voor hen betekenen.
Maar het kan ook fijn zijn om de situatie eens te bekijken met iemand die een beetje verder van de situatie afstaat.
Daarvoor is o.a. het KIES-programma ontstaan. Via spel, creatieve werkvormen en gesprek gaan we aan het werk en bekijken we samen hoe om te gaan met de voor hen vaak verwarde situatie.
Ik probeer kinderen hun gevoelens beter te laten begrijpen, eventueel te verwoorden en voor zover het lukt te verwerken.
Dat ze boos of zelfs woedend wordt in bepaalde situaties is een manier om haar grens aan te geven. Dit gedrag komt altijd ergens vandaan. Het is lastig voor kinderen om dit precies aan te geven. Soms kan het voortkomen uit verdriet of onmacht en uiten kinderen dit dan door boos gedrag. Het kan ook zijn dat ze mag leren om bijvoorbeeld zelf meer geduld te hebben en bekijken we samen wat haar eigen gedrag doet met anderen. Hoe zou dat ook anders kunnen?
Samen gaan we bekijken of ze kan aangeven wanneer een grens bereikt wordt.
Ik gebruik hiervoor vaak het COACHEE-spel, waarin we spelenderwijs tot een oplossing komen. Ook de werkvorm met het 'stoplicht' kun je hierbij mooi inzetten. Ik maak zo haar gevoel via de 3 kleuren groen-oranje en rood beeldend.
Groen = je bent rustig en hebt alles onder controle
Oranje = er komen irritaties
Rood = woede-aanval
Hoe kun je nu voorkomen dat je steeds in het rode licht terechtkomt?
We zoeken samen naar vaardigheden die bij haar passen en die ze hiervoor kan gaan gebruiken.
Er is geen aparte wachtruimte aanwezig, maar het is eventueel mogelijk om in de gang te wachten. Dan zet ik er een stoel voor je klaar en zorg ik voor een kopje koffie, thee of water en liggen er tijdschriften om te lezen.
Mocht je liever ergens een kopje koffie gaan drinken, dan is het centrum van Etten-Leur op loopafstand te bereiken. Ik kan je ook de speeltuin (gratis) met bijbehorend restaurant aan het einde van de Hoge Neerstraat aanbevelen.
Vergoedingen:
In de meeste gevallen wordt coaching niet vergoed.
Voor specifieke informatie over vergoedingen, kunt u het beste contact opnemen met uw eigen zorgverzekeraar.
Mogelijk kunt u de coachingskosten wel opvoeren bij uw jaarlijkse aangifte bij de belasting.
PGB (Persoonlijk Gebonden budget)
Coaching kan soms wel betaald worden uit het PGB.
Neem hiervoor contact op bij het zorgloket van uw gemeente of het CJG (Centrum voor jeugd en gezin). Zij kunnen u hier meer over vertellen en bekijken of dit in uw situatie van toepassing is.